Sacht Rat!
Sacht Rat! Min oll lütt Fahlen,
wat büstz du schier un glatt!
Dor waßt woll schönen Klewer,
dor inne Koppel, wat?
Wu stur kannst du di steilen!
Wat settst du, flink un blind,
hen œwer Sleet un Rick un Tun,
so licht as Frühjohrswind!
Wat hest für dralle Been du,
wu dull sleihst achter ut!
Wat büst du krœnsch und wählig
un prust so mit din Snut!
Sacht Rat! min oll lütt Fahlen,
sacht Rat! Wu ball, wu ball –
süh, denn so kümmt de Winter,
un denn kümmst uppen Stall.
Nahst kam se mit de Ägen,
mit Haken un mit Plog,
Swäp, Sadel, Tom un Sälen,
denn warst du fram genog.
Denn geiht di't anne Knaken,
gifft't man'n sträken Fatt;
denn kamen Kropp un Schibel
un Muk un Gall un Spatt.
[298]
Sacht Rat! min oll lütt Fahlen,
sacht Rat! Wu ball, wu ball –
süh, denn so kümmst de Winter,
un denn warst up du stallt!