Schüst du dat sin
Wenn allens slöppt, wen eensam dor
un hartkrank up sin'n Pœhl denn liggt
un finnt keen Og vull Slap un gor
keen Rast vör Öller un vör Gicht,
de denkt woll: Wenn du slapen künnst
een Stunn ahn Riten un ahn Pin –
Dor hür! De Hoffhund hult un günst!
Is dat din Rop? Schüst du dat sin?
De Mulwarp de smet gistern jo
up in de Kœk grad ünner'n Hird;
se tüschelten dat all sick to,
Grotvader un Marik un Dürt;
se segen witt ut alltohop,
'ne Tran hadd in ehr Og Karlin –
de Mulwarp smet! Is dat din Rop?
Schüst du dat sin? Schüst du dat sin?
Wat is dat all as Angst un Not,
as Nacht ahn Stirn, Wehdag' ahn Enn';
ach, wir't doch irst vörœwer blot,
un drögen s' in din Sark di hen!
Wat nœlst du för 'ne ewig Tit,
Dod, mit din'n Morgensünnenschin –
[369]Dor hür! dor hür! de Ul de schrit –
Is dat din Rop? Schüst du dat sin?